Als verlies binnenkomt
Je had je leven zo anders bedacht en opeens komt daar een eind aan, het zet een definitieve streep door de toekomst zoals jullie die samen voor ogen hadden. Het leven om je heen gaat door, maar voor jou lijkt het alsof de wereld stil staat. Je voelt letterlijk de pijn in je hart. Verdriet overkomt iedereen maar voor veel mensen is niet duidelijk wat ze kunnen verwachten. Verlies kun je niet meten of wegen, het is zo erg als het voelt voor jou, op dat moment. Jouw manier van rouwen heeft te maken met wie je bent, hoe je geleerd hebt je te hechten aan anderen en met verlies om te gaan. Het heeft ook te maken met de band die je hebt gehad met de overleden persoon en hoe hij of zij overleden is. Het kan zijn dat je soms jezelf niet meer herkent. Je was vroeger bijvoorbeeld nooit zo knorrig of kortaf. Ook kun je last hebben van lichamelijke klachten zoals pijn in je nek en schouders, misselijkheid of slecht slapen. Naast negatieve gevoelens als angst, boosheid of wanhoop, kun je ook positieve gevoelens als liefde en soms ook opluchting ervaren, omdat je dierbare verder leed bespaard is gebleven. Gedachten als: ‘Ik moet sterk zijn’, ‘niemand begrijpt me’ of ‘voor mij hoeft het niet meer’ komen vaak voor. Verdriet na verlies gaat niet over, je leert ermee leven.
En dan komt rouw
Maar wat is rouwen nu eigenlijk? En hoe doe je dat dan? Rouw is het antwoord dat je geeft op het verlies van die dierbare. Je hebt je aan hem of haar gehecht en nu moet je leren leven met het grote gemis. Iedereen gaat een andere weg in het landschap van de rouw. Er is geen goed of fout in de rouw. Jij rouwt zoals jij rouwt. Wel is het belangrijk om te onderzoeken of jouw manier van rouwen je helpt of niet helpt. Je kan stil staan bij hoe je reageert op het verlies, hoe je omgaat met je gevoelens en gedachten, hoe je zorgt voor jezelf en of je je door je omgeving gesteund voelt of niet. En wat je daarin kunt en wilt veranderen. Verlies overkomt je, rouw verwerken doe je. Maar is dat wel zo? Kun je spreken van verwerking of is het meer overleven en doorleven?
Rouw is hard werken
Als je verdriet zou overleven, heeft dat dan meer te maken met vergeten of herinneren? De meningen kunnen hierover verschillen, maar het is een feit dat de dierbare waarvan je altijd veel hebt gehouden, altijd een deel van je leven zal blijven. Het is hard werken om met vallen en opstaan om te leren gaan met de nieuwe werkelijkheid, een leven zonder degene waar je zoveel van houdt. De pijn is te groot om te voelen, je doet wat je moet doen, het voelt alsof je geen keuzes meer hebt. Langzaamaan ga je steeds meer beseffen wat ‘voor altijd’ betekend.
Er is geen draaiboek
De rollercoaster waar je dan inkomt, heeft geen draaiboek, het overkomt je en je zult zelf, hoe moeilijk ook, een weg kiezen om hierdoor heen te gaan. Je kunt rouwen niet verkeerd doen, het is zoals het is. Als je daarbij hulp nodig hebt, durf er dan om te vragen. Want al lijkt het nu helemaal niet zo, er komt een moment dat je je stap voor stap opnieuw evenwicht wil vinden en richting en betekenis wil geven aan je veranderde toekomst. Ik wens je daarbij veel kracht toe en hoop dat je dit doet op een manier die aansluit bij jouw wensen en op een wijze die bij jou past.
Vergeet niet dat wie je in je hart bewaart daar altijd zal blijven zitten.
