Geregeld krijg ik de vraag of het normaal is dat de pijn van een verlies erger wordt naarmate de tijd verstrijkt. Laat ik beginnen met te benoemen dat geen twee mensen hetzelfde zijn en ieder op zijn eigen manier met zijn emoties om gaat. Veel mensen die in een rouwproces zitten ervaren dat naarmate de tijd verstrijkt het gemis groter wordt. Er komt een moment dat je je, meer als voorheen, realiseert dat je de ander nooit meer zult zien, nooit meer zult horen, niet meer lijfelijk kunt bezoeken, niet meer samen kunt lachen, samen kunt huilen, dingen met elkaar kunt bespreken, niet meer om advies kunt vragen of samen nog eens met elkaar kunt discussiëren of ruzie maken.
Overspoeld door emoties
Ik hoor mijn cliënten wel eens zeggen dat ze zich overspoeld voelen door emoties en eenzaamheid en dat het lijkt alsof ze een dagelijks gevecht voeren met de innerlijke pijn die ze voelen. Het is uitputtend en het kan voelen alsof je helemaal op jezelf wordt teruggeworpen. Het is goed om te beseffen dat hoe moeilijk het ook is, al deze gevoelens onderdeel zijn van je rouw en herstelproces.
Je directe omgeving
Het sociale netwerk lijkt hier en daar af te brokkelen en daar waar het niet het geval is kun je je wel eens afvragen of er nog verbinding is. Je begrijpt soms je omgeving niet en je omgeving lijkt soms jou niet te begrijpen. Maar het is niet altijd wat het lijkt. Soms vinden mensen het moeilijk om je te benaderen omdat ze bijvoorbeeld niet de moed hebben om te vragen hoe het op dit moment met je gaat en of je het wel allemaal redt in je eentje. Want stel je voor dat je zou zeggen dat het echt niet goed met je gaat…
Wat er wel eens wordt gedacht
Er wordt wel eens gedacht dat mensen die rouwen een soort van oplossing verwachten of dat ene woord of die ene zin die hun helemaal tot troost kan zijn. Laat ik het dan maar meteen benoemen, die oplossing, dat woord en die zin, zijn er niet. Mensen die rouwen verwachten dat ook niet van je. Een luisterend oor is vaak al voldoende. Het is fijn als een ander de telefoon pakt, hulp aanbiedt of eens bij je binnenloopt, maar het is ook goed om je als rouwende te realiseren dat het initiatief tot contact ook vanuit jezelf kan en mag komen.
Rouw op eigen wijze
Je hoeft niet alles alleen te doen. Er zijn momenten dat je ongetwijfeld hulp wil vragen en op andere momenten wil je mogelijk liever alleen zijn met al je herinneringen en gedachten of wil je juist je verdriet de baas zijn. Hoe het dan ook voor jou mag zijn, doe het op je eigen manier en in je eigen tempo. Geen twee rouwprocessen zijn hetzelfde, iedereen is uniek en wat voor de een werkt hoeft voor jou niet zo te werken.
Vind de kracht om verder te gaan, dat mag alleen maar het hoeft niet.
